Wind spirits
Door: Angeline
Blijf op de hoogte en volg joop en angeline
01 Augustus 2018 | Canada, Vancouver
Het leek of alle natuurkrachten samenbalden om ons in het hoge noorden te houden.
Gisteren verschenen er bergen op ons pad, die er eerder niet waren, ik weet het zeker. We weken af van de hoofdroute en reden ons stuk op te heftige hellingen. “Deze detour” namen we twee jaar geleden toch ook? Maar dan van de andere kant. Hoe kan dat dan?”. Verwarrend en onzeker makend. Kunnen we niet meer fietsen of wat?
Vanmorgen hoorden we de wind razen in de hoge bomen boven het rode tentje. Zuidenwind en sterk. Tegen.
Op de laatste ferry, naar Horse shoe Bay, onder Vancouver, was de wind zo sterk dat een groepje kinderen zich voorover lieten vallen en gedragen werd.
Ik heb de afgelopen 5,5 week veel gelezen over de Indianen, in Canada ‘the fitst nation people’ genoemd. In de VS nog steeds gewoon ‘Indianen’. Over hun geloof in de ‘spirits’. Elk dier heeft een spirit. De eagle staat voor kennis en creativiteit bijvoorbeeld.
Beren, wolven, vissen. Ze hebben allemaal een grote betekenis. En ook de wind is een niet te onderschatten ‘spirit’ die je iets te zeggen heeft. Hij (of zou t een ‘zij’ zijn?) had me veel te vertellen vandaag. Over de betekenis van deze reis. Over de dingen waarover nagedacht dient te worden. Over de betekenis van Luna. En haar nieuwe vorm. Ze lijkt een malamuth te zijn geworden. Natasha zei het en die kan het weten.. ik moet er gewoon eentje in Joop’s tassen stoppen en dan komt het goed...
Op de ferry zaten we nog een keer in dit prachtige landschap. Een baai omringd door eilanden, met hoge bergen daarachter, de sneeuwtoppen van de Rockies. Na de boot de snelweg op. Een vierbaans racebaan. Heftig stijgend van oceaanniveau tot enkele honderden meters hoger. Nog een keer zwoegen, in de 1.1. Heb ik niet vaak gebruikt deze reis.
En alsof de noordelijke spirits het daarmee opgaven zoefden we verder over de snelweg, tussen vrachtauto’s, motoren en personenauto’s de stad binnen. De hoge brug over. Zo hoog dat joop hoogtevrees had. De stad aan onze voeten.
Een wasbeerfamilie stak de weg over. Kijk toch uit ouders, zeiden we allebei. Wat zouden hun ‘spirits’ ons te zeggen hebben?
We sjeesden de stad binnen, de verkeerde kant op, maar goed. Na een uurtje of zo was dat ook weer gecorrigeerd en via prettige bikelanes gleden we ‘Kitsilano’ binnen, een mooie, wel to do wijk, dichtbij het strand.
En dan in ene, is het over. Je belt aan op het afgesproken adres. Een mevrouw doet open. Maakt de rituele foto. En dan zit je in een kamer. Opgesloten lijkt het. Vieze kleren uit. ‘Burger’kleren aan. Weg is de langeafstandsfietser. Na een douche is ook de stank weg. Schoon gepoetst, het stof van de lange weg ‘down the drain’.
Na ruim 1000 Miles fietsen en 1000 Miles over het water zijn we aangekomen. We did it again.
Gisteren verschenen er bergen op ons pad, die er eerder niet waren, ik weet het zeker. We weken af van de hoofdroute en reden ons stuk op te heftige hellingen. “Deze detour” namen we twee jaar geleden toch ook? Maar dan van de andere kant. Hoe kan dat dan?”. Verwarrend en onzeker makend. Kunnen we niet meer fietsen of wat?
Vanmorgen hoorden we de wind razen in de hoge bomen boven het rode tentje. Zuidenwind en sterk. Tegen.
Op de laatste ferry, naar Horse shoe Bay, onder Vancouver, was de wind zo sterk dat een groepje kinderen zich voorover lieten vallen en gedragen werd.
Ik heb de afgelopen 5,5 week veel gelezen over de Indianen, in Canada ‘the fitst nation people’ genoemd. In de VS nog steeds gewoon ‘Indianen’. Over hun geloof in de ‘spirits’. Elk dier heeft een spirit. De eagle staat voor kennis en creativiteit bijvoorbeeld.
Beren, wolven, vissen. Ze hebben allemaal een grote betekenis. En ook de wind is een niet te onderschatten ‘spirit’ die je iets te zeggen heeft. Hij (of zou t een ‘zij’ zijn?) had me veel te vertellen vandaag. Over de betekenis van deze reis. Over de dingen waarover nagedacht dient te worden. Over de betekenis van Luna. En haar nieuwe vorm. Ze lijkt een malamuth te zijn geworden. Natasha zei het en die kan het weten.. ik moet er gewoon eentje in Joop’s tassen stoppen en dan komt het goed...
Op de ferry zaten we nog een keer in dit prachtige landschap. Een baai omringd door eilanden, met hoge bergen daarachter, de sneeuwtoppen van de Rockies. Na de boot de snelweg op. Een vierbaans racebaan. Heftig stijgend van oceaanniveau tot enkele honderden meters hoger. Nog een keer zwoegen, in de 1.1. Heb ik niet vaak gebruikt deze reis.
En alsof de noordelijke spirits het daarmee opgaven zoefden we verder over de snelweg, tussen vrachtauto’s, motoren en personenauto’s de stad binnen. De hoge brug over. Zo hoog dat joop hoogtevrees had. De stad aan onze voeten.
Een wasbeerfamilie stak de weg over. Kijk toch uit ouders, zeiden we allebei. Wat zouden hun ‘spirits’ ons te zeggen hebben?
We sjeesden de stad binnen, de verkeerde kant op, maar goed. Na een uurtje of zo was dat ook weer gecorrigeerd en via prettige bikelanes gleden we ‘Kitsilano’ binnen, een mooie, wel to do wijk, dichtbij het strand.
En dan in ene, is het over. Je belt aan op het afgesproken adres. Een mevrouw doet open. Maakt de rituele foto. En dan zit je in een kamer. Opgesloten lijkt het. Vieze kleren uit. ‘Burger’kleren aan. Weg is de langeafstandsfietser. Na een douche is ook de stank weg. Schoon gepoetst, het stof van de lange weg ‘down the drain’.
Na ruim 1000 Miles fietsen en 1000 Miles over het water zijn we aangekomen. We did it again.
-
01 Augustus 2018 - 06:46
Lia:
Staande ovatie -
01 Augustus 2018 - 07:53
Joop En Angeline Smoor En Donk:
Lieve Joop en Angeline, you dit it again! Diepe buiging voor jullie allebei. Een dankjulliewel voor al die mooie verslagen, over mensen en natuur. Ik heb het elke ochtend voorgelezen, en zo volgden we jullie op jullie pad. En nu weer in de Wereld! Op naar een nieuw avontuur. XXX ML & Jan. -
01 Augustus 2018 - 21:10
Marein:
Mijn welgemeende complimenten, my dears. En nu maar weer 'op hus an'. -
01 Augustus 2018 - 23:05
Simon:
Petje af voor jullie!
Opnieuw een fantastische ervaring rijker! -
02 Augustus 2018 - 06:04
Hennie:
Lieve Angeline en Joop,
Heb genoten van jullie verhalen en zie jullie terug op de grachten in Amstetdam. Bedankt en liefs Hennie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
