Nog niet
Door: Joop
Blijf op de hoogte en volg joop en angeline
29 Juni 2018 | Ecuador, Valdez
Valdez. Een dagje Valdez..niks fietsen..we bivakkeren in een B&b op een soort industrieterrein. Valdez is net als veel andere kustplaatsen in 64 getroffen door een aardbeving en een tsunami die de oude stad heeft weggevaagd. Er is een haven voor grote schepen en een voor zeilboten. Eromheen functionele gebouwen,rv parks en enkele B&b s.. veel bedrijvigheid gericht op visserij en toerisme. Kajakken, gletschertrekking,vissen je kan hier vanalles. Het is nu nog vrij leeg, juni pas, maar in de bars en restaurantjes lang de haven is al leven. De blues schalt..uit de barretjes en eettenten. Gisteravond nog samen gegeten in the fat mermaid, alhier, met een fantastische gitaarspelende zanger die zijn classics kende, Neil young, clapton, Harrison.. we bleven meewiegen. Maar angeline is ziek, gisteren al een beetje, nu echt, keelontsteking, koorts..ze blijft in bed vandaag... ik scharrel wat rond in deze vreemde omgeving, drink een biertje met Laila schallend in mijn oren en doe inkopen..extra pak vriesdroog eten, chocola, extra gas...want morgen willen we nu eindelijk wel die col op...800 meter klimmen naar blueberry campground...daar is verder niks..dus geen blog waarschijnlijk..het zijn vreemde dagen, het verdriet om Luna...onwerkelijk , veel betuigingen van medeleven van vrienden...gisteren op de boot door een beregend fjordengebeuren, 6 uur varen ...we waren allebei stil..het gevoel van verlies van een dierbare huisgenoot, de brengster van een sterk gevoel van warmte en liefde....Hopenlijk kunnen we morgen ons verdriet een beetje van ons affietsten..
-
29 Juni 2018 - 08:23
Simon:
Lieve Angeline en Joop,
Wat je doet of waar je ook bent, het is vooraf niet voor te stellen hoe werkelijk de pijn van zo'n (dier)baar verlies zal voelen.
Héél.. véél.. sterkte en trap er doorheen!
-
29 Juni 2018 - 10:05
Marein:
Lieve Angeline en Joop,
Zo snel al na jullie vertrek is Luna haar eigen weg gegaan. Dat is pijn en dat is rouw. En toch goed dat jullie zijn gegaan. Want waar kun je beter je rouw voelen en getroost worden dan in die overweldigende natuur en de stilte van dat prachtige continent Alaska. Even met jezelf en met zijn tweeën weten dat ze er niet meer zal zijn als als jullie terugkomen. Even die oceaan er tussen en het afzien nu en dan met fietsen, dat lijkt me eigenlijk wel heel mooi.
Liefs, Marein -
29 Juni 2018 - 21:47
Jacqueline Dutilh:
Lieve A en J, wat een reis, nu al indrukwekkend wat mij betreft. Maar wat een
verdrietig nieuws van Luna. Hij hoorde er zo vreselijk bij, he? Moet heel naar zijn om zo
ver weg te zijn op zo n moment. Neem aan dat er lieve mensen bij hem waren op de laatst.
Zo ook bij de man van Fred. Hoorde van marianne dat zij zeer betrokken was bij
de laatste dagen van Elisha en ook enigszins in de organisatie zat van alles. Ik ging naar de afscheidsdienst in de Noorderkerk.
Een mooi afscheid waarin E. zeer geroemd werd vanwege zijn verdiensten voor het vak. Het was een soort eucomenische dienst die alle kanten van Elisha belichtte. Fred werd helaas niet
genoemd en geroemd voor alles dat hij gedaan heeft tijdens het hele ziekteproces. Dat vond ik
erg. Maar goed, geloof dat iedereen heel tevreden was .
En jullie zijn nu onderweg neem ik aan. Fietsen er ook andere mensen, of zijn jullie de enige?
Verheug me op jullie verslag, Het maakt het levendig zodat wij jullie reis enigszins kunnen volgen.
Sterkte, hard trappen en soms even een stil momentje voor Luna,
liefs Jacqueline
-
29 Juni 2018 - 22:38
Elien:
jee, ik lees het nu pas: wat een rotbericht van het thuisfront. Ook al houd je er rekening mee, zal het toch schrikken geweest zijn. Sterkte. Toch een goede, veilige en mooie reis verder. Liefs, Elien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
